فلفل

دانه فلفل از گونه‌های مختلفی از یک گیاه انگور گرفته می‌شود و ادویه-میوه‌ای است؛ که دانه‌های فلفل نامیده می‌شود. فلفل سیاه انگور خشک و نارس است. دانه‌های فلفل چروکیده و کروی هستند و قطر آنها حدود 5 میلی متر (1/8 اینچ) است. فلفل مالابار و تلیچری به دلیل اندازه و پختگی، هر دو از بهترین نوع فلفل‌ها محسوب می‌شوند.

فلفل در تابستان و در مناطق گرمسیری؛ در فصلی رشد می‌کند که شرایط آی و هوایی منطقه کاملا خشک باشد. این چاشنی پرکاربرد و مفید از رایج ترین ادویه‌ها در دنیاست و انواع بیشماری دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با گونه‌های مختلف فلفل آشنا کتیم.

تهیه و ذخیره سازی فلفل

فلفل بهتر است به صورت عمده خریداری شود، زیرا فلفل تازه آسیاب شده نسبت به پودر آسیاب آماده؛ بسیار بهتر است. دانه‌های فلفل؛ عطر و طعم خود را به طور نامحدود حفظ می‌کنند اما به سرعت عطر و گرمای خود را پس از آسیاب شدن از دست می‌دهند. این دانه‌ها بسیار سفت هستند اما به راحتی آسیاب می‌شوند. دانه‌های فلفل سبز خشک را می‌توان با خیساندن در آب، به صورت خمیر خرد کرد. دانه‌های فلفل باید در ظروف به صورت وکیوم و به دور از نور خورشید نگهداری شوند.

پخت و پز با فلفل

بهتر است فلفل؛ مستقیماً بر روی غذا آسیاب شود. هنگام طبخ غذای گرم بهتر است اواخر فرآیند پخت و پز به غذا اضافه شود تا رایحه آن حفظ شود. از فلفل سفید به جای فلفل سیاه در سس‌های سفید استفاده می‌شود. دانه‌های فلفل سبز را می‌توان با سیر، دارچین و یا کره‌ای ادویه دار یا با خامه له کرد و یک سس تازه و جذاب برای ماهی درست کرد. دانه‌های فلفل صورتی در غذاهای مختلف از مرغ گرفته تا سبزیجات و ماهی استفاده می‌شوند.

پرورش گیاه

درختی که از آن فلفل کشت می‌شود؛ یک درخت گرمسیری و چند ساله با ریشه های هوایی است. این درخت می‌تواند تا بیش از 10 متر رشد کند اما در تجارت، بیش از حدود 4 متر آن را پرورش نمی‌دهند. این درخت دارای برگهای پهن، براق و سبز است و دارای خوشه‌های متراکمی از گلهای زیبا، حاوی 50 شکوفه است. شاخه‌ها وقتی نارس هستند سبز رنگ هستند و با بالغ شدن به رنگ قرمز در می‌آیند.

رشد این گیاه؛ به خاک غنی از هوموس و آب و هوای گرم و خشک نیاز دارد. این گیاهان می‌توانند تا چهل سال محصول بدهند. این گیاه از قلمه‌ها در سایه رشد می‌کند و از تیربست‌ها برای رشد خوب شاخه‌ها به جهت درست، استفاده می‌کنند.

تاریخچه فلفل

در اوایل سال 1000 پیش از میلاد، بازرگانان از جنوب عربستان تجارت ادویه و فلفل می‌کردند. در قرون وسطی، بازوی میانی تجارت فلفل هنوز کاملاً تحت کنترل بازرگانان مسلمان بود، در حالی که شهرهای ایتالیا، مانند؛ ونیز و جنوا با رسیدن ادویه به مدیترانه؛ خطوط حمل و نقل را در انحصار خود درآوردند. حمل و نقل فلفل پرهزینه بود. جاده ابریشم، شناخته شده‌ترین مسیر تجاری، بیش از 4000 مایل امتداد داشت؛ اما فلفل آنقدر ادویه مطلوبی بود که بازرگانان ایتالیایی اساساً می‌توانستند آن را به قیمت‌های گزاف بفروش برسانند. این امر منجر شد؛ فلفل، به عنوان یک کالای لوکس در قرون وسطی در اروپا شناخته شود.

قدمت این ادویه بسیار بیشتر از این مسیرهای تجارت مدرن است.فلفل در یونان باستان بسیار گرانبها بود و به عنوان پیشکش به خدایان داده می‌شد، برای پرداخت مالیات و حتی پرداخت دیه استفاده می‌شد. در رم همچنین از فلفل برای مالیات استفاده می‌کردند. معماران معروف روم به عنوان بخشی از حقوق خود، دانه‌های فلفل دریافت می‌کردند. در قرون وسطی قیمت فلفل برابر طلا بود. قشر مرفه اغلب آن را به عنوان پرداخت اجاره و سایر بدهیها می‌پذیرفتند.

فلفل به عنوان شاه یا ادویه‌ها اصلی شناخته می‌شود زیرا حتی امروزه حدود یک چهارم تجارت ادویه را تشکیل می‌دهد. از نظر تاریخی نیز این ادویه بسیار محبوب بود.

فلفل چیست؟

فلفل یک دانه از گیاه خانواده Piperaceae است که در مناطق گرمسیری کشت می‌شود و معروف به دانه فلفل است که معمولاً آن را خشک می‌کنند و به عنوان ادویه و چاشنی در خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنند. قطر میوه تازه و کاملاً بالغ فلفل؛ حدود 5 میلی متر و به رنگ قرمز تیره است و مانند همه درختان دارای یک دانه است.

انواع فلفل

فلفل انواع مختلفی دارد. برخی از آنها بسیار تند و برخی کمتر تند و تیز هستند. بیایید با انواع مختلف فلفل موجود در دنیا آشنا شویم و از فواید آنها بهره بجوییم.

فلفل سیاه

فلفل سیاه (Piper nigrum) یک گیاه گلدار از خانواده Piperaceae است؛ که معروف به دانه فلفل است. گیاه فلفل گل می‌دهد ولی معمولاً دانه آن، خشک و آسیاب می‌شود و به عنوان ادویه و چاشنی در غذا استفاده می‌شود. فلفل سیاه؛ دانه‌های فلفل سبز پخته شده هستند که پس از خشک شدن کنار گذاشته می‌شوند. آنها قوی‌ترین و تندترین طعم را میان انواع فلفل‌ها دارند.

فلفل سیاه؛ گیاه بومی کرالا، استانی در جنوب غربی هند است. ارجاعاتی به فلفل در متون یونانی و رومی آمده است که بیانگر تجارت باستانی این توع از فلفل، بین هند و غرب است. ویتنام با تولید 36 درصد از کل تولیدات فلفل در جهان و در سال 2018، بزرگترین تولید کننده و صادر کننده فلفل است. فلفل سیاه یکی از پر کاربردترین ادویه‌ها در جهان است. تندی آن به دلیل ترکیب شیمیایی پیپرین است که نوعی تندی متفاوت از خاصیت کپسایسین فلفل قرمز است. فلفل سیاه در امروزه به عنوان یک چاشنی فراگیر و پرکاربرد شناخته می‌شود و اغلب به همراه نمک استفاده می‌شود.

فلفل سیاه خود انواع مختلفی دارد. از جمله؛ Tellicherry، که از جنوب هند می‌آید و طعمی کاملا شیرین دارد. نوع برزیلی این ادویه که بسیار تند است و لامپونگ از اندونزی، که تندی متعادلی دارد.

نام‌های دیگر فلفل سیاه

فرانسوی: poivre

آلمانی: Pfeffer

ایتالیایی: pepe nero

اسپانیایی: pimienta negra

عربی: filfil

هندی: gol / kala،

اندونزیایی: merica hitam ، meritja

لائو: فیک نوئی

مالایی: lada hitam

تایلندی: prik ki tai

خواص فلفل سیاه:

1. آنتی اکسیدان زیادی دارد.
2. دارای خواص ضد التهابی است.
3. برای عملکرد مفید مغز مفید است.
4. کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد.
5. سطح کلسترول را کاهش می‌دهد.
6. خاصیت ضد سرطان دارد.

فلفل سفید

فلفل سفید ادویه‌ای است که از میوه خشک گیاه فلفل، Piper nigrum و همانند فلفل سیاه تولید می‌شود. در واقع؛ همان دانه‌های فلفل سیاه هستند که پوست آنها برداشته شده است. معمولاً نسبت به فلفل سیاه ملایم تر و با عطر و طعم بیشتر است. فلفل سفید هم به صورت دانه گیاه و هم و آسیاب شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. آنها هم طعمی تند و آتشین دارند و برای تهیه انواع سس‌های سفید و غذاهای رنگ روشن مفید هستند.

نام‌های دیگر فلفل سفید

فرانسوی: poivre blanc

آلمانی: Weisser Pfeffer

ایتالیایی: pepe bianco

اسپانیایی: pimienta blanca

خواص فلفل سفید:

فلفل سفید کالری کمی دارد و عطر و طعم زیادی به غذا می‌بخشد که ممکن است باعث شود به میزان کمتری از نمک استفاده کنید. فلفل سفید؛ دارای مقادیری ویتامین C، کلسیم و آهن است. بیشترین ماده معدنی کمیابب که در فلفل سفید وجود دارد منگنز است که 2 درصد در هر 1 گرم (1/3 قاشق چای خوری) است. فلفل سفید، مانند فلفل سیاه می‌تواند هضم را راحت و تحرک روده شما را بیشتر کند.

فلفل قرمز

یک بوته چند ساله فلفل قرمز؛ که غالباً به صورت وحشی رشد می‌کند، در تپه‌هایی با درختچه‌های شبیه انگور تولید می‌شود. این تپه‌ها معمولاً حدود 3 متر ارتفاع دارند اما بوته خود در آب و هوای مناسب می‌تواند تا 11 متر رشد کند. این گیاه دارای یک ساقه متصل گرد و صاف است. این گسیاه دارای برگهای سبز؛ تیره صاف، پهن و گلهای سفید کوچک است. گلها به صورت خوشه‌ای رشد می‌کنند. بوته از قلمه‌ها رشد می‌کند، در حدود سه تا چهار سال تا حدود پانزده سال میوه می‌دهد. برخی معتقدند هرچه دانه فلفل تندتر باشد منطقه کشت آن به خط استوا نزدیکتر است.

فلفل قرمز از میوه زمینی گیاهی از خانواده Capsicum تهیه می‌شود. میوه‌ها که معمولاً با نام‌های “چیلی” یا “فلفل چیلی” شناخته می‌شوند، دانه‌های قرمز یا نارنجی آتشین هستند که اندازه آنها به ندرت بیش از 6 سانتیمتر می‌شود. محصول زمین به رنگهای؛ قرمز نارنجی، قرمز روشن و قرمز تیره است. این دانه‌های فلفل که برای رسیدن کامل روی درختان رها شده‌اند، سایه درخشان قرمزی دارند. به ندرت می‌توان دانه‌های فلفل قرمز را یافت. آنها به طور معمول خشک و آسیاب می‌شوند. این نوع فلفل در هند، آمریکای جنوبی و ایالات متحده کشت می‌شود. “فلفل قرمز” نام ترجیحی برای همه ادویه های فلفل قرمز تند است. فلفل کاین نام دیگری از همان نوع محصول است. برخی از تولیدکنندگان از اصطلاح “فلفل هندی” برای اشاره به انواع تند فلفل قرمز استفاده می‌کنند.

(piper nigrum) که برای استفاده روی میز و پخت و پز فقط از هند تهیه می شد ، اما اکنون در اندونزی ، مالزی ، چین ، سریلانکا ، ماداگاسکار و آمریکای جنوبی نیز کشت می شود. هند با تولید بیش از نیمی از محصول از آنجا همچنان تولید کننده اصلی این ادویه است. از این بوته سه نوع دانه فلفل سیاه ، سبز و سفید برداشت می شود. تفاوت دانه های فلفل از زمان برداشت توت بوته و نحوه پردازش آن ناشی می شود.

خواص فلفل قرمز:

1. کپسایسین موجود در فلفل قرمز خاصیت تقویت متابولیسم بدن را دارد.
2. باعث کم شدن اشتها می‌شود.
3. فشار خون را پایین می‌آورد.
4. به سلامت گوارش کمک می‌کند.
5. به تسکین درد کمک می‌کند.
6. پسوریازیس (بیماری پوستی) را بهبود می‌بخشد.
7. خطر سرطان را کاهش می‌دهد.

ادویه پول بیبر حاج محمد جلالی

پودر فلفل قرمز شیرین ترکی یا پاپریکا، از بهترین میوه‌ها در جهان به دست می‌آید. در آشپزی ترکی، در انواع غذاهای گوشتی، مرغ و لوبیا برای تند شدن طعم  و رنگ و عطر خوب، از پوسته‌های آسیاب شده فلفل قرمز تند و پودر فلفل دلمه‌ای استفاده می‌کنند که به آن پول بیبر یا فلفل قرمز ترکیه‌ای هم گفته می‌شود.

فلفل صورتی

فلفل صورتی دانه‌ای است؛ که از یک نوع درختچه در آمریکای جنوبی تهیه می‌شود. گیاه Baies Rose درخت کوچکی است؛ که دارای برگهای مرکب بی‌شماری با برگچه‌های باریک و متقارن در هر طرف برگ است. دانه‌های فلفل به صورت دسته‌ای در انتهای شاخه‌ها رشد می‌کنند و می‌توانند به رنگ سفید، صورتی یا حتی قرمز تیره باشند. دانه‌های فلفل صورتی عطر و طعم لطیف، معطر، شیرین و تندی دارند. آنها یادآور مرکبات ملایم و توت های شیرین هستند. مانند کیوه هم خانواده‌اش؛ انبه (خانواده Anacardiaceae)، این گیاه نیز می‌تواند باعث آلرژی شود. دانه فلفل صورتی که به آن؛ (فلفل برزیلی) نیز گفته می‌شود و در طبخ انواع خوراک‌ها از آن استفاده می‌شود. دانه‌های فلفل صورتی برای استفاده؛ به ویژه در سس‌های میوه‌ای، شکلات و دسرها بسیار مناسب هستند. همچنین؛ برای تزیین بهترین گزینه هستند.

نام‌های دیگر فلفل صورتی

فرانسوی: گل poivre

آلمانی: Blassroter Pfeffer

ایتالیایی: pepe rosa

اسپانیایی: pimienta rosa

خواص فلفل صورتی

دانه‌های فلفل صورتی؛ حاوی انواع ترکیبات فنلی هستند که می توانند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشند. آنها حاوی آنتوسیانین، بیوفلاونوئیدها همراه با اسید گالیک هستند.

آنتوسیانین موجود در فلفل صورتی؛  آنتی اکسیدانی‌ست؛ که می‌تواند فواید ضد التهابی و ضد ویروسی داشته باشد.

بیوفلاونوئیدهای موجود در فلفل صورتی؛ آنتی اکسیدان های موثری هستند که برای محافظت از بدن در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد مفید هستند.

اسید گالیک موجود در فلفل صورتی؛ نه تنها یک آنتی اکسیدان قوی است، بلکه فواید ضد باکتری و ضد ویروسی نیز دارد.

دانه‌های فلفل صورتی غنی از فیبر غذایی هستند. در هر 100 گرم؛ 33 گرم فیبر وجود دارد که 3 گرم بیشتر از مقدار توصیه شده برای بزرگسالان است.

فلفل سبز

دانه‌های فلفل سبز همان دانه‌های فلفل سیاه نارس هستند. دانه‌های فلفل سبز؛ اغلب در آب نمک یا سرکه نگهداری می‌شود و به صورت ترشی سرو می‌گردد. این نوع از فلفل؛ به صورت خشک شده، دوام زیادی ندارد و باید سریع مورد استفاده قرار گیرد. فلفل سبز؛ معمولاً در غذاهای تایلندی و سایر دستورالعمل‌های غذاهای جنوب شرقی آسیا استفاده می‌شود و طعم تازه‌تری نسبت به انواع سیاه خود دارد.

نام‌های دیگر فلفل سبز

فرانسوی: poivre vert

آلمانی: Gruner Pfeffer

ایتالیایی: pepe verde

اسپانیایی: pimienta verde

خواص فلفل سبز

فلفل سبز؛ سرشار از ویتامین‌ها و آنتی اکسیدان‌ها و کاروتنوئیدهای مختلف است. از مزایای این نوع فلفل برای سلامتی؛ بهبود سلامت چشم و پیشگیری از کم خونی است.

پودر فلفل دلمه‌ای شیرین

فلفل دلمه‌ای شیرین است و به رنگ‌های قرمز، سبز، نارنجی و زرد در بازار موجود است. گاهی فلفل دلمه‌ای را خشک و آسیاب کرده و به فلفل قرمز تبدیل می‌کنند. از پودر فلفل دلمه‌ای در دستور العمل‌هایی مانند؛ سوپ، خورشت، املت و سس و نوشابه استفاده می‌شود. فلفل دلمه‌ای؛ خوش طعم، رنگارنگ و شیرین (نه تند) است. این نوع فلفل؛ برای طعم دادن به سس‌ غذاهای گوشتی مناسب است.

فلفل هالوپینو

فلفل هالوپینو؛ یکی از رایج ترین انواع فلفل‌های مورد استفاده در آشپزی است. فلفل هالوپینو در همه غذاها؛ از چیپیس و سوپ گرفته تا سالاد بسیار عالی عمل می‌کنند. فلفل چیپوتل؛ فلفل هالوپینو با طعم دودی است.

فلفل چیلی

مخلوط ادویه معروف به پودر چیلی ترکیبی از فلفل دلمه‌ای ساییده شده با سایر ادویه‌های آسیاب شده است. پودر چیلی یکی از محبوب‌ترین ترکیبات ادویه در جهان است که از ترکیبی قابل انعطاف از انواع فلفل‌ها تشکیل شده است که غالباً شامل: 1 قاشق غذاخوری پودر فلفل دلمه‌ای، 1 قاشق غذاخوری پودر سیر است.

خواص فلفل چیلی

فلفل چیلی منبع غنی کپسایسین است. این نوع فلفل همچنین؛ منبع غنی کاروتنوئیدهای آنتی اکسیدانی است که فواید بی‌شماری برای سلامتی دارد.

فلفل پاپریکا

فلفل پاپریکا، ادویه آسیاب شده‌ای است که از میوه‌های قرمز خشک و انواع شیرین گیاه Capsicum annuum تهیه می‌شود. این ادویه؛ به طور سنتی از انواع Capsicum annuum در گروه Longum تهیه می‌شود که شامل فلفل‌های قرمز نیز می‌شود اما فلفل‌هایی که برای پاپریکا استفاده می‌شوند ملایم‌تر و دارای گوشت نازک‌تری هستند.

خواص فلفل پاپریکا

پاپریکا حاوی کپسایسین است، ترکیبی که در فلفل یافت می‌شود و برای سلامتی مفید است. به عنوان مثال، این ماده دارای خواص آنتی اکسیدانی است که می‌تواند به کاهش خطر سرطان و بیماری‌های قلبی، بهبود ایمنی و حتی تسکین نفخ کمک کند. همچنین دارای انواع مختلفی از ترکیبات مفید از جمله ویتامین A، کپسایسین و آنتی اکسیدان‌های کاروتنوئید است. این مواد به جلوگیری از التهاب و بهبود کلسترول، سلامت چشم و سطح قند خون کمک می‌کنند.

ترکیب فلفل‌ها

مخلوط کردن سه نوع فلفل باعث افزایش طعم و مزه ترکیب به دست آمده نمی‌شود. با این حال، دو ترکیب وجود دارد که می‌تواند به راحتی کاربردی باشد. ترکیب فلفل سیاه و فلفل سبز؛ طعم بیشتری به یک ظرف اضافه می‌کنند. فلفل سیاه و فلفل سفید در صورت ترکیب شدن با هم؛  باعث ماندگاری بیشتر طعم در غذا می‌شوند. اگر دانه‌های فلفل صورتی (خانواده piper nigrum) به ترکیبی اضافه شود، طعم آن به راحتی بر فلفل دیگر، غلبه می‌کند.

کاربردهای دیگر فلفل

گذشته از خوشمزه بودن فلفل در آشپزی، کاربردهای دیگری نیز دارد. این ادویه؛ یک حشره کش بسیار قوی است. می‌توانید فلفل را در مناطق زراعی بپاشید تا حشرات از آن خارج شوند. یک قاشق چایخوری فلفل تازه آسیاب شده را به یک چهارم آب گرم مخلوط کرده و روی گیاهان اسپری کنید تا مورچه ها، آفت‌های سیب زمینی از بین بروند. فلفل همچنین در صنعت عطرسازی نیز استفاده می‌شود. برای پاکسازی بینی و حس بویایی بین هر نمونه از انواع فلفل؛ بوی دانه‌های قهوه را امتحان کنید.

فواید فلفل

دانه‌های فلفل سرشار از ویتامین A و K هستند و همچنین منبع خوبی از فیبرهای غذایی چون؛ کلسیم، منیزیم، پتاسیم، منگنز، فسفر، هبتاکاروتن، کپسایسین است.

فلفل همچنین یک ماده آنتی اکسیدان و ضد باکتری است. علاوه بر مصارف در صنایع غذایی؛ بیماری‌هایی چون؛ درد شکم، ناراحتی‌های قلبی، مشکلات معده، سو هاضمه درد روده ، یبوست، آرتروز، طبع سرد، دیابت، اسهال، اسهال خونی، آنفولانزا، خستگی ذهنی (مقدار مورد نیاز انرژی را فراهم می‌کند)، ولع مصرف نیکوتین، درمان چاقی (با تحریک تجزیه سلولهای چربی)، درد، درمان حافظه ضعیف و روحیه ضعیف،مشکلات بلغم و دستگاه تنفسی (با تحریک غشاهای موجود در بینی برای ترشح)،جلوگیری از آبریزش بینی، تومورها، زخم، ضعف ناشی از وبا، کما یا سرگیجه را بهبود می‌بخشد. فلفل جوانه‌های چشایی را تحریک می‌کند که به بدن سیگنال اسید هیدروکلریک می‌دهند و با تحریک آن باعث حضم غذاهایی که به سختی هضم می‌شوند؛ می‌گردد.

علاوه بر این، فلفل یک محرک معطر است و برای اندام‌های ادراری مفید است. اگر فلفل را غرغره کنید، باعث شل شدن تومور و بی‌حس شدن زبان می‌شود. از آنجا که فلفل به سیستم گوارش کمک زیادی می‌کند، استفاده از آن می‌تواند نفخ شکم و حالت تهوع را نیز بهبود ببخشد. با تهیه یک آب نمک با فلفل، این ادویه را می‌توان در درمان‌های موضعی، برای کهیر و سایر بیماری‌های پوستی استفاده کرد. به خانم های باردار و شیرده توصیه می‌شود که فقط مقدار متوسطی از ​​فلفل استفاده کنند و در مصرف آن احتیاط کنند.

نکته:

در اینجا چند راهکار و توصیه برای حفظ عطر و طعم خوب دانه‌های فلفل به شما خواهیم گفت.

1. به جای پودر آسیاب شده؛ دانه‌های فلفل را بخرید و خودتان آن را بسابید.
2. فلفل ارگانیک خریداری کنید.
3. فلفل را در یک ظرف شیشه‌ای کاملاً مهر و موم شده و در یک مکان خنک، تاریک و خشک نگهداری کنید.
4. فلفل ساییده شده؛ فقط حدود سه ماه طعم و عطر خود را حفظ می‌کند، اما دانه‌های فلفل، طعم خود را به مدت طولانی تری نگه می‌دارند.
5. انجماد دانه‌های فلفل طعم آن را افزایش می‌دهد.
6. هر دانه فلفل دلمه‌ای را بعد از باز شدن در یخچال قرار دهید.

خرید و فروش فلفل

قیمت‌های جهانی صادرات فلفل اخیراً در حال کاهش است. در سال 2017، قیمت جهانی فلفل به 4،100 دلار آمریکا رسیده است. تا سال 2015، بازار جهانی فلفل شاهد چرخه بی سابقه ای از افزایش قیمت ها بود. در سال 2006 ، در ابتدای چرخه، فلفل سیاه با زیر 2000 دلار در هر تن معامله شد. در سال 2015 ، این قیمت به حدود 10،000 دلار در هر تن افزایش یافته بود.

این توسعه قیمت با رشد عرضه نسبت به تقاضا توضیح داده می‌شود. عرضه به ویژه در ویتنام ، برزیل و کامبوج در حال رشد است. در سال 2017، تولید جهانی فلفل به 523 هزار تن رسید، در حالی که در سال گذشته 434 هزار تن بود. با این حال، منابع موجود فلفل که با الزامات ایمنی غذایی اروپا مطابقت دارند محدود است. این بیشتر نتیجه مشکلات رو به رشد در استفاده از سموم دفع آفات در فلفل، به ویژه در فلفل از ویتنام است. فلفلی که با الزامات حداکثر باقی مانده سموم دفع آفات مطابقت داشته باشد، ممکن است قیمت بالایی را جلب کند.

خرید فلفل جلالی

دانه‌های فلفل در ترکیبات خود دارای ماده‌ای هستند که به آن پیپرین می‌گویند، این ماده باعث ایجاد احساس سوختگی پس از خوردن فلفل در شما می‌شود. گیرنده‎های درد،  طعم را در زبان شما فعال می‌کنند که در واقع این کار را کپسایسین انجام می‌دهد و شما احساس تندی و تیزی یر روی زبانتان می‌کنید.

در نهایت دریافتیم این ادویه جادویی قدمت تاریخی و کاربردهای فراوانی دارد و از محبوب‌تربن ادویه ها است. همچنین برای بدن و سلامتی بسیار مفید است، ضمن اینکه عطر و طعم و رنگ بی نظیری به غذاهای شما می‌بخشد. سپاس از اینکه با ما همراه بودید.